Fijne feestdagen

Fijne feestdagen

De expositie van afgelopen zondag was natuurlijk ook een feestdag. Veel mensen wisten het atelier te vinden om te genieten van mooie keramiek, ikebana schikkingen en een lekker drankje met kerstversnapering.  De opstelling is weer opgeruimd en in het atelier wordt weer gedraaid. Vanmorgen een groep enthousiasten kinderen. Wat heerlijk als je zes jaar wordt en je zeker weet dat je later pottenbakker wilt worden.

Vandaag of morgen worden de bloemstukken op de site gezet.  Hier alvast een voorproefje.

schikking van Ria Bak

We hebben nu even vakantie en gaan op 4 januari vol inspiratie weer een de slag. een nieuw jaar  met nieuwe uitdagingen. Leuke cursussen hier in het atelier zijn weer het rakustoken en het jaarlijkse draaiweekend.  Natuurlijk is het ook fijn om van collega's te leren en het weer door te geven aan cursisten. Het keramiek festival op Mallorca en een zoutstook weekend in Mussel bij Kleispul, waar ik te gast ben, bieden een goede gelegenheid.

Ik wil langs deze weg al mijn lezers fijne feestdagen en een gelukkig en creatief  jaar toewensen.

Expositie 15 december

De grote schoonmaak is begonnen. Natuurlijk houden we het goed bij, maar om de werkplaats naar expositie ruimte om te toveren is meer voor nodig. Het is zondag en dan  nemen we toch een beetje rust.

Alle werkstukken die tentoongesteld worden zijn klaar.  De hond waar Saskia zo lang aan gewerkt heeft  is gezond en wel uit de oven gekomen. Je verwacht het wel, maar het is altijd weer spannend of er toch niet iets over het hoofd gezien is.

De hond van Saskia

Ria is druk aan het voorbereiden voor de ikebana werkstukken. Bloemen moet gekocht worden deze week, maar erg veel werk gaat zitten in het bedenken van stijlvolle schikkingen voor de vazen, die nog niet eerder gebruikt zijn. Natuurlijk gaat het Ria lukken. Zaterdag komt zij de bloemstukken maken en  dan zullen ook de laatste werkstukken een plaatsje krijgen. Loop gerust binnen om even te kijken.

Houtoven in Mussel

Om te zien of een houtoven tot de mogelijkheden behoort is het belangrijk om diverse soorten te zien werken. nog mooier is het om lekker mee te stoken.
18 oktober was er de mogelijkheid om in Mussel bij Anneke van  Kleispul mee te doen. Het was hard werken, maar de resultaten waren meer dan bevredigend. Nu staat de volgende excursie op het programma; naar een demonstratie houtoven stoken  in de Tiendschuur in Tegelen op 17 november.

Een houtoven in Duitsland.

stoken met beleid

Ik ben zojuist terug gekomen met een hoofd vol ideeën opgedaan bij een houtoven stook in Duitsland bij Michael Sälzer. Ik kan het iedereen aanraden. Zeker als je zelf geen gelegenheid hebt een houtoven te plaatsen. Na de kennismaking op de eerste dag hebben we glazuren aangebracht en de ovens  geladen.  De ene oven voor een sodastook en de ander voor zout.  De volgende morgen werd het vuur aangestoken.  Nu niet denken dat het lekker fikkie stoken betreft. Het stoken moet met beleid gebeuren.  De twee ovens werden tegelijk gestookt. Dat betekende  twee stookteams.  De andere deelnemers hadden in de tussentijd gelegenheid om ervaringen  uit te wisselen. Natuurlijk wandelden  we regelmatig door de prachtige beeldentuin van Beate. Elke keer als je er komt ontdek je weer wat nieuws. Na de lunch met heerlijke soep, gekookt door Beate, mocht het vuur sneller opgestookt worden. Uiteindelijk werd om half zes in de ene oven zaagsel met zout en in de andere oven zaagsel met soda in het vuur geschoven. Toen bijna alle brandstof op was, werd en de stookgaten en de schoorstenen gesloten.

Zondag, de ovens gaan open.  Boven de open oven discussieerden we over de luchtstroming in de oven, de invloed van zout of soda op de plaats van het  werkstuk, het glazuur en het waarom van de kleuren. 

Het was een boeiende seminar.  Ik heb genoten en weer meer ervaring opgedaan.  Nu alles verwerken en proberen het geleerde in een volgende hout/zoutstook toe te passen.

Kogelpot gevonden

Nee niet ik, maar in het kader van mijn kogelpotten project is het wel heel bijzonder om tijdens een opgraving een kogelpot te zien in situ (wanneer deze zich nog op de oorspronkelijke plaats van depositie bevinden, dat wil zeggen de objecten liggen of staan nog precies zo als ze in het verleden zijn achtergelaten)  Het perfecte  potje is onderwerp van onderzoek, maar niet alles is te achterhalen. Archeologen kunnen meestal achterhalen  waar zoiets gemaakt is, maar door wie? Wie was er ooit blij mee? Wie heeft het gebruikt en waarvoor?  Wie heeft het verloren? Was het niet doelmatig meer? Het is immers nog heel. Als de gebakken klei ons eens alle verhalen zou vertellen! Maar misschien moet je dat niet willen en gewoon blij zijn dat onze voorouders ons zulke mooie voorwerpen hebben nagelaten. Lekker de verhalen van dit potje aan ieders verbeelding overlaten.

Het inspireert me wel om weer verder te gaan met mijn kogelpotten onderzoek.  Het zal vanaf nu weer wat minder voorrang krijgen. De lessen gaan beginnen.  Allerlei nieuwe ideeën deze zomer opgedaan staan  te dringen om omgezet te worden in blijvende voorwerpen.  Wie weet fantaseren onze verre nazaten over het hoe en waarom van de werkstukken die deze winter uit de oven van het atelier komen.