Vakantie

Vakantie, dat betekent lekker veel tijd om nieuw vormen uit te proberen. De laatste werkstukken van een aantal workshops zitten in de oven. Het nieuwe oventje draait over uren, er moet nog een kogelpot gestookt worden. De rest zal in september in een veldoven gestookt worden  tijdens een veldwerk weekend in het museum in Eindhoven. We gaan nu weer proberen om een mooi zwart baksel uit de veldoven te krijgen. Alle gegevens die inmiddels verzameld zijn over het productie proces met verschillend lokale klei soorten moet ook nog goed geadministreerd worden. Lastig, met klei werken is toch een fijnere bezigheid dan de theorie in de computer zetten. Bovendien is het eindelijk heerlijk weer om in de tuin te genieten.

Langzaam krijgt ook het programma voor het najaar weer vorm. Voor de cursus betekent dat een aantal nieuwe glazuren uitproberen en voor mezelf nog wat proeven doen voor de drie stookweekenden die op mijn programma staan. Ideeën te over, al die leuke lokale kleisoorten die ik verzameld heb, vragen erom om in een spannend glazuur verwerkt te worden.  Dat gaat zeker gebeuren. Morgen een bezoekje aan het strand, want een glazuur heeft natuurlijk ook wat kwarts en misschien calciumoxide nodig. Eens kijken of het zand en de schelpen daarvoor kunnen zorgen en of de verschillende schelpsoorten verschillend reageren.

Genoeg te experimenteren dus.

Kogelpotten en klei, klei en nog eens klei

Er is in de laatste maand veel gebeurd.  Bij mooie weersomstandigheden heeft de verplaatste raku stookdag plaats gevonden.  Het was dus toch een goed besluit om het stoken uit te stellen. Nu het eindelijk zomer is geworden kunnen ook de andere projecten uitgevoerd worden. Allereerst natuurlijk de kogelpotten. Het zal tot september duren voor we met de archeologische vereniging weer een veldoven gaan bouwen. Toch heb ik al een aantal potten kunnen stoken. Ik heb een klein houtoventje aangeschaft. Het oventje heeft een inhoud van één pot. Het stoken er mee is een feestje op zich. De temperatuur stijgt razend snel en het is moeilijk om langzaam op te stoken. De potten van de lokale kleien zijn verrassend sterk. Tot nu toe heeft slechts een pot een klein scheurtje.

Steengroeve Winterswijk

Het andere project over lokale kleisoorten loopt nog. Het zal wel een aantal jaren in beslag nemen voor ik de bodem van Nederland redelijk in kaart heb gebracht. Dit weekend was ik te gast in de steengroeve in Winterswijk. Fossielen hebben we niet gevonden wel mooi roze celestine en wat pyriet kristallen. Natuurlijk heb ik klei verzameld, uit drie lagen, drie kleuren klei. Ik ben zeer benieuwd of dit verschil in kleur ook na het  stoken nog te zien zal zijn. Vandaag heb ik deze kleien gewassen en gezeefd. Er zaten erg veel stenen in. Ook deze zou ik kunnen vermalen voor in een glazuur. Toch heb ik ze maar op het grindpad gebracht. Ik heb voorlopig mijn handen vol aan de lokale kleien.