 |
| Kleiknikkers na een hoge temperatuurstook |
De ene klei is de andere niet. Na een zomer vol experimenten
met klei delven, wassen en uitproberen staan er potten klaar om naar de
eigenaren van de kleigrond te gaan. Het zijn vaak bijzonder vormen geworden. Ik heb niets toegevoegd aan de klei om het experiment zo zuiver mogelijk uit te
voeren. Het is nu veel beter te begrijpen waarom steentijd potten eruit zien
zoals ze er uit zien.
Op lage temperatuur gestookt lijken veel kleisoorten op
elkaar. Op hoge temperatuur verraden ze
hun samenstelling en eigenschappen veel meer. Het schaaltjes project krijgt zo
aardig vorm.
En nu weer over naar ingekochte klei om mooie ikebana
schalen van te draaien. Het is weer even wennen, maar ook wel weer erg
aangenaam.
