Gelukkig Nieuwjaar

Flowerbrick opgemaakt door Rianne

Alweer een jaar voorbij. De expositie was een groot succes. 's Morgens was de wereld weer wit. We moesten denken aan vorig jaar toen er een heel pak sneeuw viel. Nu dooide het gelukkig redelijk snel weg. Het weer bleef somber, maar binnen was het warm, gezellig en vooral mooi. Rianne van der Steen had zaterdag bloemstukken gemaakt. Zij had haar ikebana vriendin meegebracht om ook een paar stukken op te steken. Deze dames kijken toch op een bijzondere manier hoe je keramiek opmaakt met bloemen. De kerststal stond er weer en het werk van de deelnemers aan het atelier had een mooie plek gekregen. Jammer dat het maar zo kort duurt. Deze week is alles al weer afgebroken. De werkplaats is weer werkplaats, zij het bijzonder schoon, bijna te schoon om  weer te gaan werken. Nu eerst een paar weken vrij en voor alle lezers van dit blog:

Voorspoedig en gezond 2019!

Druk, druk, druk?

Klaar voor de kerst

Wel nee dat valt wel mee. Het is wel de drukste tijd van het jaar in het atelier.  Dat betekent wel goed plannen. De oven staat weer aan. Deze keer een glazuur stook. Alle deelnemers aan de december expositie willen hun werk natuurlijk zo snel mogelijk af maken.  Rianne van der Steen zal dit jaar de bloemstukken verzorgen. Weer ikebana. Het zal toch weer anders zijn. deze talentvolle ikebanist schikt niet alleen volgens de ohara school, maar ook volgens de sogetsu school. Op zaterdag gaat ze schikken om op zondag een feestelijke expositie te hebben.

Nieuw seizoen

De oven brandt.

Vandaag gaan we weer beginnen. Nu op een morgen en drie avonden in de week. Leuk dat zo veel mensen met vak van draaier willen uit proberen.  In eerste instantie is het een ambacht en dat vraagt tijd. Heb je het voor een groot deel onder de knie, dan kan je ook gaan denken aan een eigen stijl. Natuurlijk moet je dat vanaf het begin in de gaten houden, maar het eerste begin is toch vooral de techniek van het draaien. Het allerbelangrijkste is natuurlijk wel het plezier wat draaien  brengt.

Een klein deel van het resultaat.

Dit weekend hebben we met de archeologisch vereniging een bak experiment gedaan. Veel is gelukt. Het stoken in elk geval. Er zijn ook werkstukken gesneuveld, maar dat  komt ook dat er veel deelnemers on ervaren zijn in het handvormen van steentijd potten.  Het doel was om zwart aardewerk te produceren. Veel werk is inderdaad zwart geworden, maar mijn persoonlijke mening is dat dit soort oven niet gebruikt werd in de steentijd. Het moet makkelijker en met minder werk kunnen. Ik ga nog weer eens op zoek naar een pottenbakker die matzwart gerookt werk stookt.  

Weer een nieuwe uitdaging, maar nu eerst de lessen.

We gaan weer beginnen

We gaan weer beginnen. We kunnen natuurlijk nog heel mooi weer hebben in september maar toch, de zomer loopt op zijn eind. We gaan weer aan het werk in het atelier. Ik heb niet stil gezeten deze zomer. Nu moeten nog even alle voorbeeld stukken geglazuurd worden.

De bijzondere waterfluit is goed gelukt. Natuurlijk kennen we allemaal de water vogelfluitjes. Die zijn leuk om te maken, maar uiteindelijk wil je toch verder komen. Deze bijzonder water fluit is geïnspireerd op oude waterfluiten opgegraven in Zuid-Amerika. Het voorbeeld komt uit het boek: From mud to music van Barry Hall. Wie wil er ook een maken?

Nu eerst opruimen, klei halen en glazuren wegen en dan zijn we weer klaar om 17 september van start te gaan.

Vakantie of toch niet?

Stoere mokken uit de houtoven

De houtoven stook bij Anneke in Groningen was weer heel inspirerend. Er zijn mooie werkstukken uitgekomen. Het nodigt in elk geval uit om volgend jaar weer deel te nemen.

Het atelier is alleen op afspraak geopend. Het is vakantie. Natuurlijk ga ik door met draaien, maar het is zulk mooi weer en de tuin eist ook de aandacht op. Buiten staat nog lokaal gevonden klei te drogen. Dit moeten straks replica's worden van gevonden potten uit een archeologische opgraving. Het prepareren van lokale klei blijft veel werk en het is ook niet het lichtste werk. Soms moet ik even moed verzamelen om er aan te beginnen. Mooi is wel dat er straks weer mensen zijn die een onsje zelf gevonden klei voor me meebrengen. Dit is het leukste souvenir wat ik kan bedenken. Vind je zelf klei? Ik hou me aanbevolen. Een onsje is genoeg en het mag gerust uitgedroogd zijn! Fijne vakantie.

vakantie

Replica's van Vlaardinger cultuur potten

Weer een seizoen voorbij. Het was druk, het blog is er bij ingeschoten. Ik ga proberen er weer aandacht aan te schenken.  Het is voor cursisten keramiek vakantie. Het is stil in het atelier, maar er wordt natuurlijk wel doorgewerkt. Op het ogenblik staan er replica's van Duisburg aardewerk op het programma. Eerst moet ik uitzoeken hoe het er precies uit zag en dan de juiste klei, een hele uitdaging.  Op de middeleeuwse markt ter ere van de herdenking van de slag bij Vlaardingen in 1018 heb ik goed gekeken hoe een replica keramist het aan pakte. Ik ga er voor.