De varkens zijn klaar.

Naar aanleiding van de expositie: Rood, geel en groen. Het aardewerk van de pottenbakkers van Gouda (1570-1940) hadden wij, een stel draaiers, het plan opgevat eindelijk eens spaarvarkens te draaien naar oud model. Het was een leuke uitdaging. Het idee is simpel. Vroeger draaiden ze een schotel van de mast, vouwden deze voorzichtig dubbel. De randen werden aangedrukt en de vorm van het varken was daar.  De onderkant werd afgewerkt door schrapers, poten en een snuit aangezet door handhavers. Er kwam een geldgleuf in en klaar was het spaarvarken. Een gat om het geld er weer uit te halen was overbodige luxe. Geld dat je spaart gebruik je als je doel bereikt is en dan slacht je het beestje.

De lokale klei die voor de roodbakkende varkentjes gebruik is vroegen een andere aanpak dan de witte steengoed draaiklei. Twee varkentjes zijn dicht gevouwen zonder rand. Het geeft lekkere bolle diertjes. Eigenlijk vind ik die mooier en natuurlijk heb ik er ook geglazuurd met moderne glazuren. De pottenbakkers uit de achttiende eeuw zouden er jaloers op zijn geweest.

Zaterdag rakustoken. Vorige week is het afgelast vanwege het slechte weer, maar het ziet er nu goed uit. Een volgende keer meer over de ervaringen.

Diverse werkzaamheden.

Het is al weer even geleden dat het blog is bijgewerkt, maar er is niet stil gezeten in het atelier. Het zoeken (en vinden) van goede lokale kleisoorten gaat door. Vorige week heb ik nog een zakje opgegraven in Zeeuws Vlaanderen. Ooit waren daar pottenbakkers actief. De klei in de buurt van Aardenburg zou in principe geschikt moeten zijn om mee te draaien.  In de Middeleeuwen deden ze het tenslotte ook. De klei is gezuiverd en staat nu in te drogen.

De klei uit Leiden is op de plaats van bestemming gekomen. Ik heb replica grapen gedraaid. Deze zijn gebruikt op een experimentele dag op de archeologische faculteit in Leiden. Misschien hebben de middeleeuwse pottenbakkers uit deze stad wel met hetzelfde materiaal gewerkt. Bijzonder is dat de uitstraling van potten gedraaid met deze klei veel meer lijkt op het originele voorbeeld. Gemêleerde kleisoorten reageren dan wel altijd hetzelfde, maar voor replica's vind ik lokale klei beter geschikt. Het draaien viel erg mee. Het is even wennen, maar dun draaien levert geen problemen op. Oren en pootjes aan zetten is wel een stuk moeilijker.

Op een of andere manier hecht de natte klei veel minder. Heel nat werken en langzaam drogen is dan het devies. Als de potten droog zijn, zijn ze weer veel sterker dan die van gebruikelijke steengoed klei.

Het kogelpotten project loopt door. Eerst alle ervaringen documenteren en dan weer verder. Nu is er wat minder tijd, want met de extra draailessen en de rakucursus is de tijd voor experimenten beperkt. 
De meeste voorwerpen voor de raku stookdagen staan te wachten op een glazuurlaag. Op 25 mei en 1 juni gaan ze van uiterlijk veranderen. Spannend of ze aan onze verwachtingen zullen voldoen.

Voor een kunstenaar ben ik op zoek naar een kleine BQ Kiln, ontworpen door Akira Matsumoto, ter overname. Mocht u dit lezen en heeft u er eentje overstaan of weet u iemand die hem kwijt wil neem dan contact op.  Dank u wel.