|
nu nog een beetje schapenvet |
Na de vakantie en terug in
het atelier vol ideeën en met een aantal klei monsters. We hebben genoten. Denemarken is een land wat
het bereizen waard is, zeker als je van
geschiedenis en archeologie houdt. Het
Frilandsmuseet Hjerl Hede is een
openluchtmuseum. Het lijkt een beetje op dat van Arnhem, maar veel ruimer van
opzet en in de schoolvakanties wordt er gewerkt in de diverse werkplaatsen. Helaas is de pottenbakker met pensioen
gegaan. Een personeelslid van het museum heeft beloofd mij fotokopieën te
sturen over het maken van zwarte potten. We zullen het toch een keer voor
elkaar krijgen om gereduceerde potten te
maken in Vlaardingen. De aanhouder wint. zullen we maar denken.
|
uit de oude doos |
Een bezoekje aan de jypepotter in Timskirke was zeer de moeite waard. Aan de wand hangen oude foto's van vrouwen die de potten vroeger maakten. Zijn
replica's zijn mooi. Heel bijzonder is een soort kandelaartje: een beetje mos, een
beetje schapenvet en je hebt een lampje. Het zal wel werken anders waren de
mensen er vroeger wel mee gestopt. Ik denk alleen dat het weinig licht geeft en
een roet walm en waar vind ik schapenvet? De techniek van Ole Flemming Nielsen is
dezelfde als in de negentiende eeuw. De techniek snappen we nu nog een toepassing vinden voor de
|
replica's |
veldoven.
Ik kreeg ook twee opgegraven scherven van een echt oude
jydepot. Te bedenken dat vrouwen daar ooit aan gewerkt hebben!! Ik ga er zeker
wat mee doen als eerbetoon.