Natuurlijk nooit helemaal. Het klei verzamelen gaat door. Klei uit Polsbroek, Muiden, Roebolligerhoek en
zelfs opgedoken klei uit de bedding van het oude riviertje de Mi. Zo kom je
plaatsen tegen waarvan je het bestaan niet wist. Met die laatste klei heb ik
gedraaid. Het zijn wel potten geworden, maar niet erg strak. Het is een
bijzonder gevoel, draaien met modder. Deze klei heeft ook een apart aroma, goed
dat het verdwijnt bij het opdrogen.
 |
| Potten uit de Mi |
Ook deze zomer krijg ik weer souvenirs van diverse mensen.
Een zakje klei uit Denemarken, uit Frankrijk en Zeeland. Het zijn leuke cadeautjes.
 |
| Vakantie souvenir |
Op het ogenblik ben ik op zoek naar de geschiedenis en de
techniek waarmee Deense jydepotten
gemaakt werden. Deze zijn namelijk zwart geblakerd. Het zou leuk zijn als we
volgend jaar met Helinium dit ook voor elkaar zouden krijgen. De aanhouder wint. Als het weer goed is, niet te nat, want dan kunnen we niet stoken en niet te droog, want dan mogen we niet
stoken, moet het toch een keer lukken. Toch jammer dat hier in het westen veld- en houtoven stoken zo moeilijk
gaat. Wel logisch natuurlijk met zoveel
mensen dicht op elkaar.
Vandaag ga ik beginnen met de grote schoonmaak voor de sart
van het nieuwe seizoen. dat de twee week van september weer begint. Wie zin heeft?
Er zijn op woensdagavond nog een paar plaatsen vrij op de cursus.
