Draaiweekend

Japans geïnspireerde theepot van Jan Panitz

Het werk van het draaiweekend staat in de oven. De grenzen zijn verlegd. De beginnende draaiers zijn trots op hun kleine maar rechte potjes en de gevorderden hebben geëxperimenteerd met allerlei voor hun nieuwe technieken. Dat geeft niet direct een heel goed resultaat, maar alles moet je leren. Wat beginners moeten doen, is ook van belang voor nieuwe technieken. Dus: oefenen, oefenen, oefenen.

Als er dan uiteindelijk iets moois uit voortkomt is de tevredenheid des te groter.

Structuur pot en dubbelwandige kom

We gaan weer plannen maken voor een volgend evenement het rakustoken.  Na Pasen beginnen we met de lessen. Hou de website in de gaten voor de juiste datum

Structuren

Thaise potjes

Buiten regent het en in het atelier is het nog koud.  Er is dus tijd genoeg voor administratie en om alle foto's van mijn werk eens op een rijtje te zetten.

De potjes van Thaise klei zijn uit de oven. Je weet dat het gewoon klei is, maar als uit die hopjesvla klei een aardewerk potje komt.. dat blijft toch een wondertje. 

Het zijn kleine potjes. Er was niet veel klei, maar ik denk dat ik ook met veel klei niet groter had kunnen draaien. Het was wat je noemt een uitdaging.

Kommen uit de houtoven

Nu weer over naar mijn eigen werk. De vazen voor het ikebana bloemschikken zijn klaar en staan  te drogen. Bij deze temperaturen duurt het allemaal wat langer. In de tussentijd ben ik werk aan het draaien voor de houtstook, waar ik in mei weer naar toe ga. Deze structuren lenen zich goed voor het stoken in deze oven. Steeds een beetje anders, maar allemaal leuk. Stel je voor om elke ochtend een andere kom uit te kiezen voor de muesli. Dan begint je dag weer goed.

Structuur met een draaiing klaar om te drogen

Deze week is het druk in het atelier. De reguliere lessen en workshops en aan het einde van de week het draaiweekend. Heerlijk. Ik heb er zin in.

Hopjes vla

Gisteren heb ik potjes gedraaid van klei uit Thailand. Wat is het toch leuk als mensen op reis aan je denken en de moeite nemen om op een rivieroever klei in een zakje te doen als cadeautje voor mij. Is het klei? dat is altijd weer de vraag, maar het is zo lief dat mensen dit voor je doen. Ook al is het soms alleen maar kleiig zand. De volgende vraag is, kan je er wat mee. Deze keer kon ik wonder boven wonder mijn lang-hoop-ik-te-leven project weer uitbreiden. Drie kleuren klei uit noord Thailand Van de rest heb ik potjes gedraaid. Ik weet niet hoe het voelt om met je handen in de hopjes vla te zitten, maar ik stel me zo voor dat draaien met deze "klei" er veel op lijkt. De potjes staan te drogen. Als ik het heel langzaam doe blijven ze misschien wel heel.

De pottenbakkers in Thailand zullen vast wel een betere kleiput gebruiken, maar ik heb toch maar een voorwerp gemaakt van klei uit de Mekong en de Pay river.